“ม๊า~” ลมหนาวที่พอตั้งสติได้ เธอก็รีบจองตั๋วบินกลับทันที!
เท้าสองข้างก้าวเข้ามาในงานฌาปนกิจศพ ของผู้เป็นแม่ของเพื่อนสนิท ที่เป็นอดีตแฟนและเป็นทั้งพ่อของลูกเธอ บรรยากาศโดยรอบเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ดวงตากลมโตที่ตอนนี้มีน้ำตาเอ่อคลอเต็มเบ้าตา นี่เธอมาช้าไปงั้นเหรอ? เธอยังคิดว่าจะรอท่านกลับมา เธออยากจะบอกลาท่านด้วยตัวของเธอเอง แต่คงไม่มีโอกาสนั้นแล้วสินะ คนที่รักและเอ็นดูเธอประดุจดั่งแม่อีกคน ได้จากเธอไปแล้วงั้นเหรอ…
"ฮึก~ ม๊า หนาวมาหาม๊าแล้วนะ ฮึก ฮือออ~"
เธอเดินเข้าไปทิ้งตัวลงอย่างคนหมดแรง น้ำตาไหลอาบสองแก้ม มือบางค่อย ๆ ลูบโลงศพเบา ๆ พร้อมกับวางใบหน้าแนบชิด เพียงหวังให้คนที่นอนอยู่ภายในรับรู้ถึงการมาของเธอ
"หนาวลูก ฮึก~ " ร่างของผู้เป็นแม่โผลเข้ากอดลูกสาวที่นั่งร้องไห้อยู่ด้วยความคิดถึง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นตกใจ
"หนูท้องหรอ? ทำไมหนูไม่คิดจะบอกแม่เลย!?"
คนเป็นแม่จับไหล่เธอแน่น นี่ลูกเธอท้อ
