ผ่านไป 2 เดือน กว่า ๆ เป็นช่วงเวลาแห่งการใช้ชีวิตร่วมกันของทั้งสองคน เขาเองก็ทำงานอย่างหนักเช่นเคย ส่วนเธอที่ตอนนี้ฝึกงานจบแล้ว แต่ก็มีบ้างที่เข้าไปช่วยงานเขาที่บริษัท ตอนนี้เธอไป ๆ มา ๆ ระหว่างคอนโดกับบ้าน
ช่วงนี้เธอจะแวะมาเยี่ยมม๊าของซุน เพราะท่านเริ่มมีอาการป่วยออด ๆ แอด ๆ โชคดีที่มีแม่ของเธอที่ทำงานฟรีแลนซ์รับออกแบบ สามารถทำงานที่บ้านได้จึงพอมีเวลาคอยอยู่เป็นเพื่อนม๊า
ณ สนามบิน…
"โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะคะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว"
"ฮึก~ อึก~ ไม่ได้ร้องฝุ่นมันเข้าตาเว่ย"
(ตอแหล) ลมหนาวได้แต่มองเเฟนตนแล้วคิดบางอย่างในใจ
หญิงสาวที่กำลังกอดปลอบแฟนหนุ่ม ที่ตอนนี้ร้องห่มร้องไห้คิดถึงเธอ เนื่องจากเจ้าตัวจำเป็นที่จะต้องบินไปประเทศจีน เพราะปะป๊าเขามีเรื่องด่วนต้องการพบเขา ‘ปะป๊า’ ที่เธอเองก็ไม่เคยเห็นหน้า
ตั้งแต่จำความได้ ได้ยินเพียงแค่เขาเล่ารายละเอียดเล็กน้อยเกี่ยวกับท่านให้เธอฟัง ซึ่งมันมีเพียง
