บทบรรยายพิเศษ
เรื่องราวมันเริ่มต้นในวันที่ฝนตก..
บรรยากาศด้านบนท้องฟ้าหม่น มีห่าฝนชุดใหญ่กระหน่ำลงมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ท้องฟ้ายังคงสว่างไสวเต็มไปด้วยเมฆขาว
ศิวัชในวัยสิบเจ็ดปีกำลังวิ่งหนีคนของแม่เลี้ยงหัวซุกหัวซุน กางเกงสีน้ำเงินเปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝน เสื้อนักเรียนแนบลู่ไปกับร่างกายขาวซีด
นัยน์ตาคมกวาดมองหาที่หลบภัย ก่อนจะตบเท้าวิ่งเข้าไปในซอยหนึ่งอย่างไม่คิดอะไรให้มากความ
ใบหน้าขาวมีรอยเลือดบริเวณมุมปาก เขายกมือขึ้นกุมท้องเอาไว้บ่งบอกว่าน่าจะโดนอัดมาในบริเวณนั้น
เพราะการมีปากเสียงกับณัชชาไม่ใช่เรื่องที่ดีของเด็กชายที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
ต่อกรกับเธอได้เพียงฝีปาก แต่โต้ตอบด้วยอย่างอื่นกลับไปไม่ได้เลย
เพราะพ่อตนคงไม่ใส่ใจว่าเขาจะรู้สึกไม่ปลอดภัยแค่ไหนกับการพาณัชชาและลูกชายก้าวเข้ามาในบ้านนี้อย่างสง่าผ่าเผย
และการสั่งสอนจากเธอโดยที่ไม่ให้ผู้เป็นพ่อรับรู้คงทำได้ง่ายราวกับปอกกล้วยเข้าปาก
