บทที่ 29

1093 คำ

ตุลาไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องพี่สาวเธอเลย ความจริงนี้เหมือนปลดโซ่ในใจวิสาขาไปได้หลายเส้น ความโกรธที่มีต่อตุลาก็ลดลงไปเกือบครึ่ง สิ่งที่ครุ่นคิดตอนนี้คือ ตุลย์ทำแบบนี้จะดีจริงเหรอ และเมื่อคิดแบบนั้นปากก็ถามออกไป “คุณตุลย์ทำแบบนี้จะดีเหรอคะ ไม่บอกให้แฝดรู้หน่อยเหรอคะว่าคุณเป็นพ่อ คุณก็รักพวกแกอยู่มากเหมือนกันนะคะ” “ทำไมผมจะไม่อยากบอกล่ะครับ ผมปวดใจทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดลูก แต่บอกได้แค่เป็นลุง มันคงเป็นบทลงโทษของผมที่ผมทำกับหน่อยลงไป” ตุลย์เผยสีหน้าเจ็บปวด “ตอนนี้ยังทันนะคะ ไม่มีใครโกรธคุณตุลย์หรอกค่ะ เชื่อเนย” “ผมคิดมาดีแล้วครับเนย ขอบคุณมากๆ ครับ” ตุลย์ยิ้มขอบคุณจากใจจริง “แต่ผมว่าแบบนี้มันดีที่สุดแล้วสำหรับทุกคน ให้ลูกรู้ว่าผมคือลุงที่รักแกมาก ๆ ก็พอ ผมยินดีเจ็บปวดไปอย่างนี้ เพื่อให้ตะวันกับหนูดาว มีพ่อที่ดี ที่คู่ควร และมีแม่ที่ดีอย่างคุณ บางครั้งเราก็ต้องมอบสิ่งที่ดีที่สุด ให้คนพิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม