หลังจากปั่นจักรยานออกจากบ้านวันใหม่ นิกาก็มุ่งตรงไปยังบ้านของแพรว เพื่อกินเลี้ยงกับครู ๆ ต่ออีกหน่อย เนื่องจากนานทีจะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งนิกาก็ไม่อาจปฏิเสธได้ด้วยเธอเป็นครูใหม่ จึงจะนั่งสังสรรค์สักพักแล้วค่อยไปหาอีกคนที่บ้าน
ในขณะร่างเล็กนั้นนั่งกินหมูกระทะที่แพรวไปซื้อมาจากตลาด ส่วนคนอื่นก็เล่นไพ่กันอย่างสนุกสนาน พอเมย์เห็นนิกาไม่ดื่มเลย จึงรินเหล้าใส่แก้วแล้วยื่นให้พร้อมเอ่ยบอก
“ครูนิดื่มรับน้องสักแก้วหน่อยค่ะ”
“ใช่ ๆ ผมไม่เห็นครูนิดื่มเลย”
“อ๋อ ได้ค่ะ” เมื่อไม่กล้าปฏิเสธ นิกาจึงเอื้อมมือไปรับแก้วเหล้าจากเมย์ ก่อนจะได้ยินเสียงเชียร์และปรบมือ เธอจึงยกดื่มทีเดียวหมดแก้ว
“มันต้องแบบนี้ค่ะ” จากนั้นก็ส่งแก้วคืนให้เมย์ แล้วนั่งกินหมูกระทะพร้อมกับดูคนอื่นเล่นไพ่เงียบ ๆ กระทั่งช่วงหัวค่ำนิกาจึงขอตัวกลับก่อน ขณะกำลังจะลุกออกมา
“ครูนิคะหนึ่งแก้วก่อนกลับค่ะ” แม้จะดื่มไปสองสามแก้ว
