เวลาล่วงมาถึงตีสองย่างสามของวันใหม่ ลูกค้าในร้านของเธอนั้นบางตาลงเพราะร้านใกล้จะปิดแล้ว ผับของเธอนั้นปิดตีสามและต้องเคลียร์ร้านอีกประมาณสองชั่วโมง กว่าพนักงานในร้านจะกลับก็ตีห้า พนักงานมาทำงานตอนหกโมงเย็น ร้านของเธอเปิดหกโมงครึ่ง
เมษาเดินไปมาด้านนอกและเดินเข้าไปในร้านเทคแคร์ลูกค้าที่เข้ามาในร้าน ลูกค้าชาวต่างชาติมักชอบเธอเป็นพิเศษ เพราะเธอพูดจาอ่อนหวานนุ่มนวล และสบสายตาพราวเสน่ห์ใส่ลูกค้า อีกทั้งบุคลิกของเธอที่ดูออดอ้อนยั่วยวนทำให้เธอเด่น ถึงจะเป็นเจ้าของร้านก็ตามที เธอเองก็ให้พนักงานสาวของเธอบริหารเสน่ห์จนลูกค้าติดใจ ร้านอื่นๆ ก็เอาไปทำตามเช่นกัน แต่ก็สู้ร้านของเธอไม่ได้อยู่ดี
“ซัน ยังไม่กลับอีกเหรอ” เมษาเอ่ยถามเขาด้วยรอยยิ้ม
“ร้านจะปิดแล้วเหรอครับ” ซันเอ่ยถามเธอด้วยรอยยิ้ม
“จะปิดแล้ว พี่เองก็จะกลับบ้านแล้ว” เธอเอ่ยบอกเช่นนี้ เขาทอดสายตามองเธอด้วยรอยยิ้ม แล้วจับมือเรียวของเธอแผ่วเบา
