วันนี้เขาเป็นคนป้อนข้าวลูกชาย และพาลูกนอนเล่านิทานให้ลูกฟังนับว่าเป็นวันเดียวในชีวิตตั้งแต่ลูกเกิดมาที่ทำหน้าที่พ่อ แต่เขาก็ทำมันได้ดี
แต่หากว่าเมียอยู่เขาไม่ยอมทำแบบนี้เด็ดขาด เดี๋ยวเธอจะหาว่าเขารักและเอ็นดูเจ้าลูกชายจนต้องกลืนน้ำลายตัวเอง
“พ่อฮับวันพ่อไปเที่ยวกันไหมฮับ” เด็กชายธันวาอ้อนผู้เป็นพ่อ หลังจากที่พ่อเริ่มใจดีกับตนเอง
“ได้คืบจะเอาศอกนะตัวแสบ ไว้พ่อดูงานอีกทีก็แล้วกัน” เขายังไม่รับปากเพราะจะได้เซอร์ไพร์ไอ้ตัวเล็กทีเดียว
“พี่ธันจะรอพ่อฮับ” เด็กน้อยอยากไปเที่ยวกับพ่อของตัวเองที่สุด เรียกได้ว่าตั้งแต่จำได้ก็ไม่เคยเที่ยวกับพ่อเลยสักครั้งเดียว ทุกวันก็อยู่บ้านกับแม่ ไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าแค่นั้น ที่อื่นก็ไม่เคยได้ไปเลย
“ถ้าเป็นเด็กดีก็จะพาไป”
“แน่นอนฮับ พี่ธันเป็นเด็กดีไม่ดื้อแน่นอนฮาบ” ธันวายิ้มดีใจและหวังว่าพ่อจะพาไปเที่ยว อีกแค่สองวันจะถึงวันพ่อตามที่แม่เคยบอกไว้ เขาจะร
