EPISODE 43
ปึก~
“อ๊ะ” ใบพลูร้องเสียงหลงเมื่อแผ่นหลังถูกผลักอย่างแรงจนกระทั่งร่างกายเซถลาไปที่เบื้องหน้าส่งผลให้ท่อนแขนเรียวกระแทกกับผนังอย่างแรง
“สำออย!”
“นี่มันอะไรกันคะ”
“อย่ามาคะมาขาดีกว่า เห็นแล้วหมั่นไส้” ยุ่งยิ่งกอดอกมองใบหน้าซื่อๆ ของใบพลูอย่างไม่สบอารมณ์
“พลูทำอะไรให้พวกพี่ไม่พอใจงั้นเหรอคะ”
“บทบาทของเธอมันมากเกินไปยังไงล่ะ”
“ใช่ พวกฉันเลยต้องมาเตือนให้เธอสำเหนียกเอาไว้ว่าอย่าออกตัวแรง ทำดีอกดีใจเกินเบอร์ สุดท้ายพอวันที่พี่แฟรงค์เบื่อเธอมาถึง เธอจะได้ไม่ร้องไห้ขี้มูกโป่งเหมือนเด็กๆ เขาทำกัน” ใบพลูถอนลมหายใจออกมาหนักๆ ไม่คิดว่าแค่ปลีกตัวออกมาหยิบของจะเป็นการเปิดโอกาสให้คนทั้งคู่ได้เข้าถึงตัวเธอแบบนี้
“จำเอาไว้นะ พี่แฟรงค์ไม่มีทางหยุดที่เธอ”
“ใช่ นอกจากเมียเก่าของเขา ฉันก็ไม่เคยเห็นเขารักหรืออยากหยุดที่ใครเลย”
“แค่นี้หรือเปล่าคะที่พวกพี่อยากจะคุย”
“หึ! ทำเป็นปากดีไปเถอะ
