เสียงรถเบรกกะทันหันช่วยปลุกให้ดวงฤดีตื่นจากฝันร้าย และนั่นก็ทำให้หล่อนพบกับความจริงที่ว่าตัวเองกำลังจะถูกรถยนต์คันหนึ่งพุ่งชน
“ขะ ขอโทษค่ะ ฉัน...” หญิงสาวไม่ทันได้สังเกตว่าผู้ชายที่ก้าวลงมาจากรถราคาแพงสีขาวสะอาดนั้นเป็นใคร หล่อนก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด
“คุณหญิงแม้นสรวงใช่ไหมครับ”
ดวงฤดีเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงนุ่มๆ และก็พบว่าเขาคือก้องภพ ผู้ชายสุภาพอ่อนโยนที่หล่อนมีโอกาสได้รู้จักที่วังของท่านชายอติเทพเมื่อวาน
หล่อนยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ยิ้มอย่างรู้สึกดีใจยิ่งนัก ตอนนี้หล่อนเหมือนเด็กหลงทาง หาทางออกให้กับตัวเองไม่ได้ และก้องภพก็คือขอนไม้ท่อนแรกที่หล่อนคว้าเอาไว้ได้ในตอนนี้
“คุณก้อง...”
เจ้าของชื่อระบายยิ้มกว้างและเข้ามาประคอง ดวงฤดีไม่ขัดขืน
“คุณหญิงแม้นมายืนใจลอยอะไรตรงนี้ครับ”
“คือหญิง...”
หล่อนไม่กล้าพูดออกไปว่าตัวเองกำลังคิดจะฆ่าตัวตาย ความเจ็บช้ำที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของลุคคาทำให้
