18:45 น. จนป่านนี้แล้วหนูนานายยังไม่กลับมาเลยผมนี่ร้อนใจมากๆเลยครับเพราะผมโทรไปเธอก็ไม่รับสายผมเลยผมไม่รู้เลยว่าเธอจะกลับตอนไหนกี่โมงและจนป่านนี้เธอก็ยังไม่กลับมาเลย
บรืนนน!! เสียงรถดังคำรามมาจากทางหน้าบ้าน ผมรีบวิ่งไปดูก็เห็นว่าหนูนานากำลังลงจากรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของใครสักคน ผมยืนมองหนูนานาคุยกับเจ้าของรถคันนั้นอยู่พักนึงก่อนที่รถคันนั้นจะแล่นออกไปส่วนหนูนาก็เดินกลับเข้ามาในบ้าน
"หนูนานาครับ...ไปไหนมารู้ไหมว่าป๋าเป็นห่วง"ผมเอ่ยปากถามเธอทันทีเมื่อเธอเดินมาถึงผม
"ไปเที่ยวมาค่ะ"เธอตอบสั้นๆก่อนจะเมินหน้าหนีผมไป
"แล้วทำไมถึงไม่บอกป๋าเลยป๋าเป็นห่วงหนูมากรู้ไหมแล้วกลับมาทำไมจนป่านนี้"
"ก็เพิ่งกลับมาถึงค่ะ..ขอตัวไปพักนะคะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว"
"เดี๋ยว...เมื่อกลางวันใครรับโทรศัพท์หนู"
"เพื่อนค่ะ"
"แล้วทำไมโทรศัพท์หนูถึงไปอยู่กับเพื่อนได้..."
"โอ้ยป๋า!!....อย่าเพิ่งถามมากได้ไหมคนพึ่งจะก
