คุณหญิงวรรณาเห็นว่านานๆ ไอรดาจะกลับมาบ้านสักครั้ง หลังจากขอแยกไปอยู่ที่เพนต์เฮาส์หรูส่วนตัวตามแบบหนุ่มสาวยุคใหม่ที่มีไลฟ์สไตล์เป็นของตัวเอง
“ยัยพลอย นานๆ จะกลับบ้านสักที คืนนี้นอนที่บ้านกับแม่สักคืนไหมลูก”
ไอรดาเผลอยิ้มออกมา เธอไม่ได้คิดจะเบี้ยวหรือลืมสัญญา แต่มารดาชวนให้ค้างด้วย ลูกที่ดีจะปฏิเสธความต้องการของบุพการีได้อย่างไร
“ได้ค่ะคุณแม่”
ตฤณนิ่งอึ้ง เขาซัดอาหารแทนหมอครองฤทธิ์ไปซะขนาดนี้ แล้วดูเหมือนว่ามันจะคึกคักอยากจะหาที่เข้าไปส่ายสะโพกโยกย้ายถ้ากลืนกินเข้าไป แต่หาที่ระบายไม่ได้ เขาตายแน่
“ไม่ได้ครับ”
“ทำไมเหรอตาตฤณ”
“คือ ผมคิดว่ารถยนต์ผมมันมีปัญหา” โชคดีที่เขาฉลาด วางหมากเอาไว้ “เมื่อครู่ตอนลงรถมา ผมว่าล้อหลังรถมันดูแปลกๆ ตอนขับมาก็ส่ายโยกไปมา ตั้งใจว่าจะให้คุณพลอยช่วยขับรถไปส่งที่คอนโดฯ หน่อย ส่วนรถผมจอดฝากไว้ที่นี่ ตอนเช้า ผมจะให้คนขับรถมาเอากลับไป”
“ไม่เป็นไร ฉันให้คุณยืม
