นาทีต่อมา ชายหนุ่มเดินย้อนกลับไปที่ห้องทำงานของบิดาที่อยู่ทางปีกซ้ายของคฤหาสน์ เมื่อผลักประตูเข้าไป ทุกอย่างยังเหมือนเดิม หลังโต๊ะทำงานสีมะฮอกกานี มีรูปบิดาขนาดใหญ่ในกรอบหลุยส์ เป็นรูปเดียวกับที่โรงพยาบาลบนดอย เพียงแต่มีขนาดแตกต่างกัน
ดวงตาปลาบคมจ้องเขม็งไปที่รูปของบิดา บุคลิกของท่านสุขุมกว่าเขามาก สมเป็นแพทย์ใหญ่ในตำนานที่มีชื่อเสียงมากคนหนึ่งของประเทศ ดวงตาของท่านฉายแววจริงจัง เด็ดขาด
“คุณพ่อครับ ผมควรจะตัดสินใจอย่างไรดี ผมสงสารคุณแม่”
เห็นแววตาของบิดา ครองฤทธิ์อดที่จะคิดถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เขาตัดสินใจขึ้นไปเป็นหมอบนดอย ฟื้นฟูโรงพยาบาลร้างที่บิดาเคยสร้างให้กับผู้คนบนดอย แต่ในที่สุดก็ไม่มีแพทย์คนไหนยอมไปอยู่ที่นั่น เพราะหลายปีก่อนบนดอยสุขใจกันดาร ไม่สะดวกสบายเหมือนปัจจุบัน เพราะเหตุการณ์ที่อยากจีบทันตแพทย์สาวรุ่นน้องคนหนึ่ง จนตัดสินใจไปเดินดอย แต่ความลำบากทำให้เขาเกือบถอดใจไปไม่ถึง แต่
