คนหวั่นไหวใจอ่อนยวบ ฮันนี่ซุกใบหน้าเข้าหาอกแกร่งเมื่อถูกสวมกอด ทั้งที่อยากรอให้แน่ใจกว่านี้สักหน่อย แต่เธอต้านทานความหวั่นไหวที่มันแอบก่อตัวขึ้นเงียบๆ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มันมากเกินไปไม่ได้จริงๆ
ออสตินระบายรอยยิ้มให้หลุดออกมาทันที กลิ่นนี้ที่เขาโหยหา รู้ตัวว่าขาดไม่ได้ สักวินาทีก็ไม่อยากห่างเธออีกต่อไป
"ฮันนี่..." ใบหน้าสวยเอี้ยวมองเมื่อถูกเรียก แก้มเนียนแดงเรื่อเมื่อถูกริมฝีปากสวยฉกจูบลงมาอย่างมันเขี้ยว
"ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วนะ ฉันเชื่อหมดหัวใจ เพราะฉันได้พิสูจน์มันแล้วด้วยตัวของฉันเอง"
"พิสูจน์อะไรคะ"
"พิสูจน์เรื่องกลิ่นหอมบนตัวเธอไง" ฮันนี่คิดตาม สุดท้ายก็นึกถึงคำพูดของตัวเอง
'...ต่อให้ฉันจะใช้น้ำหอมกลิ่นอะไร หรือต่อให้จะมีใครหรือผู้หญิงคนไหนใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกับฉัน คุณก็ไม่มีทางสัมผัสกลิ่นนี้จากคนอื่นได้'
'ไม่เคยได้ยินรึไง กลิ่นน้ำหอมผสมกลิ่นหอมอ่อนๆ บนตัวมันจะผสมผสานและส่งกล
