แสงแดดที่แรงจ้าในตอนแรกหายวับไปกับตา เมฆหนาทึบลอยเข้ามาแทนที่ ไม่กี่นาทีต่อมา มวลน้ำฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างแรง
"บ้าเอ๊ย!" มาเฟียหนุ่มสบถพลางถอดสูทราคาแพงออกจากตัว
ฮันนี่ถึงกับตัวแข็งทื่อ เพราะสูทของเขาถูกนำมาทำเป็นที่บดบังน้ำฝนครอบบนศีรษะของเธอ
กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นกายยังติดตรึงอยู่บนนั้น ในยามที่เอี้ยวมองเสี้ยวใบหน้าคมคายในระยะใกล้ ฮันนี่เผลอใจสั่นอย่างไม่รู้ตัว
"ไปที่รถก่อน" ตัวเขาที่เริ่มเปียกส่งผลให้คนที่ถูกดูแลพยักหน้าและก้าวขา
มาเฟียหนุ่มส่งเธอขึ้นรถก่อน เห็นตอนที่เขาเดินอ้อมไปฝั่งตัวเองว่าเขาเริ่มเปียกแล้วเหมือนกัน
ฮันนี่ส่งเสียงต่อต้านในลำคอขณะเบือนหน้าออกไปอีกทาง
บ้าชะมัด! เธอกำลังสับสน คนบ้าอยู่ดีๆ ก็มาทำดีกับเธอ อยู่ดีๆ ก็มาเปลี่ยนแปลงตัวเอง ทำให้เธอสับสน เธออยากเชื่อเขา ไม่อยากเชื่อใครนอกจากเขาเลย
เพนต์เฮาส์ของออสติน
"ถ้าฝนหยุดตกฉันขอกลับบ้านไปหาแม่นะคะ" ฮันนี่ปลดรองเท
