“ นังแม้น ฉันว่า โทรหาคุณผู้หญิงเถอะว่ะ อากาศคุณทศหนักแล้ว ” ลุงชิดเอ่ยกับป้าแม้นขณะที่กินข้าวเช้ากันในห้องครัว ป้าแม้นถอนหายใจ
“ เออ ฉันก็เห็นสภาพแล้ว หน้าซีดเซียว หนวดเคราไม่โกน ตานี่คล้ำหมดแล้ว คงเพราะนอนไม่พอ ดูเธอผอมลงด้วยนะ ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน ”
“ ไม่รู้ว่าทะเลาะอะไรกันกับคุณสีดา นี่ก็ออกไปทุกคืน กลับมาตอนตีสี่ตีห้า จะว่าไปสนุกเฮฮา กินเหล้ากินยาเหมือนเคยก็ไม่น่าใช่ ฉันเปิดประตูรับไม่มีกลิ่นเหล้านะ คิดว่าเธอน่าจะออกไปตามหาคุณสีดา คุณผู้หญิงเธอลาศีลวันไหนนะ ” ป้าแม้นนับนิ้ว
“ น่าจะวันนี้ล่ะ วันเสาร์ เธอบอกให้แกไปรับวันไหน ”
“ บอกให้ไปรับวันอาทิตย์ ”
“ งั้นแกค่อยบอกวันที่แกไปรับทีเดียวไม่ดีหรือ ” ลุงชิดส่ายหน้า
“ ดูสภาพคุณทศแล้ว ฉันว่ารีบบอกคุณผู้หญิงจะดีที่สุด ช้าไปกว่านั้นเธอจะยิ่งแย่ ” ป้าแม้นพยักหน้า
“
