ก่อนหน้านี้ที่จำได้คือฉันกำลังนั่งดูหนังอยู่บนเตียง เเต่ไหงตอนนี้ฉันถึงลงมานอนบนเตียงได้ยังไงก็ไม่รู้
คำถามของเขาที่ถามฉันถูกตอบด้วยการพยักหน้ารับช้าๆ ไม่ใช่ไม่รู้ตัว.. ฉันก็เเค่เผลอตัวชอบเขาเข้าอย่างจังเข้าเเล้วเเค่นั้นเอง
เพราะงั้นฉันไม่อยากสนปัญหาอื่น...
เพราะเรื่องพวกนั้นฉันต้องผ่านมันไปให้ได้..
"..วันนี้เธอสวยจัง"เขาพูดพลางลูบผมฉันไปด้วย
สายตาเขาไร้ความดุดันเเละเย็นเยือก เเต่เเววตาของเขามันเหมือนน้องเเมวที่กำลังอยากรู้อยากเห็น
"อะ..อะไรของนายเล่า"
"สวยจริงๆนะ"
"อึ่ก.."
หน้าร้อนผ่าว ร่างกายเลือดสูบฉีดหนักกว่าเดิมในจังหวะที่ฉันเผลอสบสายตากับคนตรงหน้า
เจย์ระบายยิ้มออกมาช้าๆ เป็นรอยยิ้มที่อบอุ่นจนฉันไม่ต้องปรับเเอร์เลยก็ได้..
นี่คือตัวตนที่เเท้จริงของเขาหรือเปล่าคนที่ยิ้มเเล้วทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นแบบนี้
"ฉันชอบรอยยิ้มนาย.."
ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปเเตะที่เเก้มของเขา
ใช่.. ฉันชอบ
