EP.8

3020 คำ

ครืน...ครืน...ปึก! "ได้เถอะ!" พรึ่บ! ฉันเบิกตากว้างพร้อมยกมือปิดปากตัวเองไว้ไม่ให้กรี๊ดแต่ก็อดที่จะกระโดดโลดเต้นไปมาอย่างไม่เชื่อสายตา ในที่สุดฉันก็คีบเจ้าตุ๊กตาหมาน้อยสีส้มมีเลื่อยบนหัวมาได้แล้ว แม้รูปร่างมันจะประหลาดมากก็เถอะ! "เห็นไหม เห็นรึเปล่า??" "อ่า...หมดไปเป็นร้อยในที่สุดก็ได้สักทีน๊า" ฉันเหลือบมองคนที่พูดขึ้นแบบนั้นขณะที่เจ้าสมุทรก็กำลังนั่งยองๆ เท้าคางมองมาที่ฉันอยู่...อะไรกันละก็เขาเป็นคนอยากได้ไม่ใช่ไงฉันก็พยายามสุดๆ แล้วนะกว่าจะได้มา! "ซื้อเอาคงจะดี..." พรึบ "เอาเงินคืนไป!" "..." "แล้วตุ๊กตาก็ไม่ต้องเอา ฉันจะเอาเอง!" ฉันพูดขึ้นอย่างไม่พอใจก่อนจะเดินไปหยิบตุ๊กตาตัวใหญ่ออกมาจากตู้พร้อมกับมองหน้ามันนิ่ง...ฉันก็อุตส่าห์พยายามคีบมาจนได้ถ้าไม่อยากได้ก็ควรจะพูดตั้งแต่แรกสิแบบนี้มันแกล้งกันชัดๆ พรึ่บ! "อ๊ะ เอามาเลยนะ!" "มันเป็นของฉันหนิ ฉันอยากได้" "ไม่ต้องเลย ฉันจ่าย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม