"ฉันอยากจะครอบครองทั้งหมดของเธอแล้วล่ะข้าว"
"เจ้า..."
"ขอโทษนะฉัน...ขอโทษที่ทำให้กลัว"
พรึบ
ฉันเงยหน้ามองเจ้าสมุทรที่ลุกขึ้นยืนพร้อมกับหันหลังหนีเหมือนกำลังสะกดกลั้นความต้องการของตัวเองหลังจากที่พูดออกมาแบบนั้นซึ่งมันทำให้ฉัน...ทำอะไรไม่ถูก
เราเงียบกันไปนานนับนาที และเงียบกันไปอย่างเพราะอะไรไม่ถูกกันทั้งคู่ ฉันเม้มปากแน่นก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นยืนพร้อมกับเดินเข้าไปหาเจ้าสมุทรด้วยหัวใจที่กำลังเต้นแรง...ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรและตอนนี้ฉันก็รู้ว่าฉันกำลังจะทำอะไรเช่นกัน
พรึบ...
"เธอ..."
เสียงของเจ้าสมุทรกลืนหายไปในลำคอทันทีที่ฉันยกมือขึ้นคล้องคอเขาให้โน้มใบหน้าลงมาหาพร้อมกับกดจูบลงที่ริมฝีปากเขาเบาๆ จริงๆฉันประหม่ามากๆ แต่เขาต้องการฉันและฉันก็ต้องการเขาเช่นกัน...นั้นคือสิ่งที่ฉันรู้
"รู้ไหมว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้?"
"รู้"
ฉันตอบกลับคนตรงหน้าไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ ขณะที่เจ้าสมุทรกำลังเหยี
