“ยังจะปากเก่งอีกนะคุณ....เดี๋ยวผมจะจัดท่าหมาให้คุณครางไม่หยุดเลยคอยดู...ลุกขึ้นมานี่....” นพเก้าพูดกัดฟันออกมาแล้วเขาก็เข้าไปจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นมา
“ปล่อยฉันนะ อย่ามาแตะเนื้อต้องตัวฉันไอ้คนเลว....ปล่อยฉันนะ...อือ...ปล่อยฉันสิ....ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง...ปึก....ปล่อยนะ...เพี๊ยะ....เพี๊ยะ....ปล่อยฉันนะ...” พัชราร้องตะโกนด่าเขาไปแล้วพยายามดิ้นแขนของเธอ แต่เขาก็บีบแน่นจนเธอเจ็บ ทำให้เธอเอาขาเทาเตะน่องของเขา แล้วก็เอามือตีแขนของเขาให้ปล่อยเธอ แต่เขาก็แข็งแรงจนเกินไป
“แรงเยอะอะไรขนาดนี้วะ....ต้องให้ลงมือใช่ไหมถึงจะหายพยศน่ะ...ได้...คุณเอาแบบนี้ใช่ไหม งั้นอย่าหาว่าผมใจร้ายกับคุณนะ...พรึบ...” นพเก้าพูดกัดฟันไปแบบอดทน เพราะเธอเล่นทำร้ายเขาแบบนี้ เขาจึงเอามือกระตุกสายเสื้อคลุมของเขาออก แล้วดึงมันออกมามัดมือของเธอไม่ให้ทำร้ายเขาได้
“โอ้ย....ปล่อยฉันนะไอ้เลว...แกมาจับมือฉันมัดไว้ทำไม....ช่วย
