“ตาแดน เดี๋ยวเถอะ พูดอะไรแบบนั้นน่ะ แม่ชวนหนูพาฝันเขามา เพราะฉะนั้นเราก็ต้องไปส่งเขาสิ..แม่ไหว้วานลูกแค่นี้คงจะได้ใช่ไหม” รินดาพูดไปแล้วเธอก็มองหน้าลูกชายแบบจดจ้อง
“ไม่ได้ครับแม่เพราะรถของผมเสียพอดีเลยครับแม่...ผมก็คงต้องไปงานกับแม่แล้วล่ะครับ เสร็จงานแล้วผมต้องไปที่อื่นต่ออีกคงส่งคุณพาฝันเขาไม่ได้...แม่ชวนเขามา แม่ก็ควรจะไปส่งเขานะครับ” แดนเทพพูดบอกไปเพราะเขาจะไม่ยอมให้แม่เขามาจับคู่ให้แบบนี้
“คุณคะ ดูลูกชายตัวดีของคุณสิคะ...คุณต้องจัดการให้ฉันนะคะ” รินดาเจอลูกชายพูดมาแบบนั้นก็ทำหน้าอึ้งไปเลย ก่อนจะหันไปหาสามีให้ช่วยจัดการเพราะอย่างน้อยแดนเทพก็ยังเกรงกลัวสามีของเธอมากกว่า
“นี่ก็สายแล้วนะคุณ รถของลูกเสียแล้วก็ไปพร้อมเรานี่แหละ...ป่ะ....ไปกันได้แล้ว...เดี๋ยวจะสายไม่ทันมัดมือคู่บ่าวสาวเขานะคุณ......” สิงห์ขรพูดไปก็จับมือภรรยาเดินออกไปทันที เพราะเขาก็ไม่เห็นด้วยที่ภรรยาทำแบบนี้ มันเหมือนมั
