ด้านวทนิกาที่เข้ามาเปลี่ยนชุดในห้องน้ำก็บ่นเขาไปอย่างอดไม่ได้ เพราะเกิดมาเธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะมาเจอกับผู้ชายที่หื่นแบบเขาอย่างนี้เลย
“ให้ตายเถอะ เกิดมาก็พึ่งจะเคยเจอผู้ชายที่หื่นได้ขนาดนี้...นี่เขาไปเก็บกดมาจากไหนเนี่ย...แบบนี้เข้าข่ายโรคจิตไหมนะ...เฮ้อ...ซวยของฉันจริงๆที่ต้องมาทำงานกับคนอย่างคุณเนี่ย” วทนิกาพูดบ่นไปขณะที่เธอนั้นเธอก็ถอดเสื้อผ้าของเธอออก
“เห้ย...มันเปียกได้ยังไงเนี่ย....ไม่มั้ง...เขาพูดแค่นี้จะทำให้เรารู้สึกเสี้ยนจนกางเกงในเปียกได้เลยเหรอ...” วทนิการ้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อเธอถอดกางเกงในมาแล้วรู้สึกถึงความเปียกแฉะของน้ำเมือกใส่ที่มันหลั่งออกมาจากร่องสาวของเธอ
“หรือว่าเราคิดลามกไปกับเขา...ก็ไม่นิ...เราไม่ได้คิดเลยนิ...” วทนิกาคิดไปก็พูดไป เพราะเธอคิดว่าเธอไม่ได้คิดหื่นๆในหัวเลยนะ แต่ทำไมร่างกายของเธอมันกลับตอบสนองเร็วแบบนี้ล่ะ
“ไม่ได้ จะให้มันเปียกแฉะแบบนี้ไม่ได้...พร
