แดนเทพก็มองตามจนเธอออกจากห้องของเขาไป เขาก็กลับมาให้ความสนใจกับงานของเขาทันที หลังจากที่เขาเริ่มงานช้ากว่าปกติเพราะเธอเข้ามาก่อกวนใจจนเขาต้องเอาตัวเองแลดปล่อยก่อน ไม่งั้นเขาไม่ได้นั่งทำงานดีๆแน่ เพราะน้องชายตัวดีของเขามันคงจะอยากซุกซนจนทนไม่ไหว
“ออกมาแล้วเหรอครับคุณเนย....คุยงานกับเจ้านายเรียบร้อยดีไหมครับ” สารินเห็นวทนิกาเดินออกมาก็รีบลุกแล้วเอ่ยถามเธอด้วยรอยยิ้ม
“อ่อค่ะ...เรียบร้อยดีค่ะ คุณสารินช่วยพาเนยไปที่แผนกของคุณโรสเขาหน่อยได้ไหมคะ....” วทนิกาตอบไปก็เอ่ยขอร้องสารินทันที
“ได้สิครับคุณเนย งั้นเราไปกันเลยครับ...” สารินตอบไปด้วยรอยยิ้มแล้วเขาก็เดินนำทางวทนิกาออกไปทันที
วทนิกาก็เดินตามสารินไปอย่างเงียบๆ แล้วเธอก็รู้สึกประหม่ามาก เพราะการที่เธอเข้ามาเป็นนักเขียนของที่นี่มันไม่ได้แปลกอะไรก็จริง แต่การที่เธอต้องมาเขียนนิยายที่ท่านประธานเป็นคนคิดพล็อตนิยายสุดหื่นขึ้นมานี่สิมันแปลก ถ้าใ
