พอวทนิกาเดินเข้ามาแล้วเธอก็เห็นมีโต๊ะทำงานสิบกว่าโต๊ะเลย แล้วก็มีนักเขียนอยู่สามสี่คน เธอก็มองแบบอึ้งๆเลยว่าทุกคนคือคนที่ทำงานโปรเจกต์ใหม่ของแดนเทพ งั้นทุกคนจะเจอสถานการณ์เดียวกับเธอไหมนะ วทนิกาคิดไปก็เดินเข้าไปแล้วมองหาโต๊ะทำงานของเธอ พอเห็นชื่อแล้วเธอก็เดินเข้าไปนั่งทันที ก่อนจะเอากระเป๋าวางไว้แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจะส่งข้อความหาแดนเทพ
“พึ่งมาใหม่เหรอคะ...ฉันชื่อกล้วยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ...” กล้วยที่นั่งโต๊ะข้างๆเอ่ยทักทายไปแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
“เคยเข้ามาก่อนหน้านี้แล้วค่ะ แต่ที่ทำงานไม่ได้อยู่ตรงนี้น่ะค่ะ ฉันชื่อเนยค่ะยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณกล้วย...” วทนิกาพูดทักทายไปแบบเป็นมิตรเช่นกัน
“ค่ะ...ต่อไปเราคงต้องทำงานด้วยกันอีกนานเลย ยังไงฉันฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ...มาค่ะ เดี๋ยวฉันจะพาไปรู้จักกับนักเขียนคนอื่นๆ...ป่ะ” กล้วยพูดจบก็ลุกขึ้นทันที ก่อนจะเอ่ยชวนวทนิกาให้ลุกไปกับเธอ
