วทนิกาก็เอาอาหารที่แดนเทพสั่งมาวางไว้แล้วไล่เปิดฝาทุกอย่างแล้วเธอก็กดถ่ายรูปแล้วก็ส่งไปให้เขา เพราะเขาจะได้รู้ว่าเธอตื่นมากินอาหารของเขาแล้ว
“ขอบคุณนะคะสำหรับอาหารเย็น...เหมือนรางวัลปลอบใจที่โดนกระแทกหอยหนักๆไปวันนี้เลยค่ะ......” วทนิกาพิมพ์ข้อความขอบคุณเขาไปแบบหยอกเย้า
“ติ้งๆ....อุ้ย..ทำไมเขาตอบมาเร็วจัง....อ่านไว้เกินไปแล้วมั้งพ่อคุณ” วทนิกาส่งไปปุ๊บแล้วแดนเทพก็เปิดอ่านทันทีเลย แล้วเขาก็ส่งข้อความกลับมาจนเธอตกใจเลย ว่าเขาจะเร็วอะไรขนาดนั้น
“ชอบไหมล่ะ...ผมตั้งใจสั่งไปบำรุงคุณโดยเฉพาะเลยนะ...ทานให้เยอะๆก็แล้วกัน พรุ่งนี้จะได้มีแรงมาโดนกระแทกหอยต่อ...” แดนเทพพิมพ์ตอบมา แล้วเขาก็ส่งสติกเกอร์น้ำลายไหลมาให้เธอ
“โดนตอนไหนคะ...เช้า หรือว่า...เย็น....” วทนิกาพิมพ์ถามกลับไป
“อยากโดนตอนไหนล่ะ...” แดนเทพถามกลับมาแล้วเขาก็มองโทรศัพท์แล้วก็อมยิ้มไปแบบชอบใจเลย
“คนบ้า กล้าถามมาได้...ใครจะไปกล้าตอบ
