จนวทนิกาที่ยืนอยู่ข้างๆเขานั้นเงยหน้าไปมองเขาอย่างปลาบปลื้มใจเลยที่เขานั้นพูดปกป้องเธอด้วยความรักแบบนี้ เขามันเท่สุดๆเลย
“และผมขอประกาศตรงนี้เลยว่า ถ้าใครรังแกหรือว่าให้ร้ายภรรยาของผมอีก..ผมถือว่าคนคนนั้นต้องการออกจากบริษัทนี้...และผมจะไม่ปล่อยไว้แน่...จำเอาไว้....ไปกันเถอะเนย...ทางนี้เดี๋ยวให้สารินจัดการต่อ” แดนเทพพูดจบก็จับมือวทนิกากาเดินออกไปทันที
“คุณแดนเทพ อย่าพึ่งไปค่ะ คุณแดนเทพ...” พาฝันพูดไปแล้วเรียกเขาอย่างเสียงดัง แต่แดนเทพก็จับมือวทนิกาเดินออกไปแล้ว
“พอเถอะครับคุณพาฝัน ผมว่าคุณไปโรงพยาบาลก่อนดีกว่านะครับ” สารินเดินมาห้ามแล้วมองหน้าพาฝันที่มีเลือดไหลออกมา เพราะเธอควรจะรีบไปหาหมอ ไม่ใช่ตามแดนเทพไป
“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน...” พาฝันพูดตะคอกใส่แล้วเธอก็เดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดที่จมูกของเธอ แล้วเธอก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปทันที
“มัวแต่มองกันอยู่ได้ กลับไปทำงานกันได้แล้ว..ส่วนคนที่โดน
