รณพีร์ : ไงพี่ชายเพิ่งกินข่าวเสร็จก็หาหนังสดมาฉายให้น้องดูต่อเลยนะ
น้ำเสียงยียวนของปลายสายทำให้มือที่กำลังลงน้ำหนักบนแป้นคีย์บอร์ดพลันหยุดชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่ภาคย์จะพิมพ์ข้อความที่ค้างไว้ต่อโดยที่คำพูดของปลายสายไม่ส่งผลกระทบต่อสมาธิของเขาเลยแม้แต่น้อย
ภาคย์ : ไม่ยักรู้แฮะว่านายจะชอบดูละครหลังข่าวกับเขาด้วย
น้ำเสียงปลายสายที่ตอบกลับมาเต็มไปด้วยความประชดประชันแต่รณพีร์กลับยกยิ้มมุมปากอย่างไม่แยแสเพราะฝีปากที่คมยิ่งกว่ามีดของภาคย์นั้นตัวเขาที่เป็นน้องชายคลานตามกันมาติดๆคุ้นชินมานานแล้ว
รณพีร์ : บังเอิญว่าละครหลังข่าวเรื่องนี้ค่อนข้างน่าสนใจผมไม่ดูคงไม่ได้ว่าแต่พี่ไม่เหี้ยมเกินไปหน่อยหรือไงยัยนั่นเป็นพี่สาวเมียพี่นะถ้าแป้งหอมรู้ว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของพี่น้องจะไม่โกรธหรือไง ?
รณพีร์เอ่ยถามพี่ชายด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อยเขารู้ดีว่าเวลาที่พี่ชายลงมือนั้นไม่เคยเว้นที่ว่างให้ศัตรูคนไหนยืนได้
