ทันทีที่แป้งหอมเดินผ่านอาคารเรียนแรกเซรีนที่เหลือบมาเห็นแป้งหอมเข้าพอดีพลันร้องตะโกนเรียกด้วยความดีใจก่อนจะวิ่งมาหยุดลงตรงหน้าแป้งหอมด้วยความตื่นเต้นแต่แป้งหอมกลับถอยหลังไปหนึ่งก้าวเพื่อไม่ให้ช่องว่างระหว่างเธอและอดีตเพื่อนสนิทใกล้ชิดกันเกินไปเพราะเธอไม่หลงเหลือความรู้สึกรักใคร่สนิทสนมใดๆกับเซรีนอีกต่อไปแล้ว
จริงอยู่ที่ความผิดพลาดของเธอเกิดจากความใจอ่อนและโง่เขลาของตัวเองแต่ในเวลาที่เธอควรจะอยู่ในงานฉลองวันเกิดเซรีนอย่างปลอดภัยและได้รับการปกป้องจากเพื่อนคนนี้เซรีนไปอยู่ไหนมาเธอไม่อยากคบหากับคนที่ทิ้งเธอให้เผชิญปัญหาเพียงลำพังแต่ตัวเองกลับไปมีความสุขกับคนอื่นโดยที่ไม่เคยคิดถึงเธอเลย
“เอ่อ คือ ซีนได้ข่าวว่าแป้งไม่สบายหยุดเรียนไปหลายวันเป็นยังไงบ้างหายดีหรือยัง ?” รอยยิ้มยินดีของเซรีนค่อยๆหุบลงทีละน้อยเมื่อเห็นแป้งหอมเดินถอยหลังอย่างจงใจเว้นระยะห่างกับเธอก่อนที่เธอจะแสร้งทำเป็นว่าเหมือนไม่ม
