“ผมถามว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมคุณถึงไม่พูด ?”
น้ำเสียงที่แทบจะกลายเป็นตะคอกของสามีทำให้ฐิตาภาสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจในขณะที่แป้งหอมรีบวิ่งมาโอบกอดมารดาเอาไว้ด้วยความรู้สึกทั้งกล้าทั้งกลัวร่างบอบบางสั่นสะท้านราวกับลูกนกตกน้ำแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคงสบสายตาเกรี้ยวกราดของผู้เป็นพ่อด้วยขอบตาที่แดงก่ำดวงหน้าเล็กซีดขาวผิดปกติก่อนที่หยาดน้ำตาจะไหลร่วงลงมาอย่างไม่อาจหักห้ามในเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้วเธอไม่อยากที่จะหนีความจริงอีกต่อไปทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเธอเพราะเธอคนเดียวเท่านั้นไม่เกี่ยวกับใคร
เซรีนไม่ผิดที่ทำให้เธอไว้ใจหากเธอรู้ว่าจุดจบของการไว้ใจใครสักคนจะทำให้เธอเดินไปสู่ความผิดพลาดของชีวิตแบบนี้เธอก็คงจะใจแข็งมากกว่านี้ส่วนพี่ชายของเซรีนคนนั้นถ้าเธอไม่เชื่อคำคนง่าย ๆแล้วยอมรับของจากเขาอย่างง่ายดายเธอก็ไม่ต้องถูกวางยาจนทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมาส่วน ‘เขา’ ผู้ชายที่เพียงผ่านเข้ามาแล้วถ
