ภควัตขับรถออกจากสถานีตำรวจด้วยความเจ็บใจ ชายหนุ่มสั่งให้ณดลกลับที่พักก่อน ส่วนตนเองก็ส่งข้อความติดต่อปราลีเพราะมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์บัดซบเมื่อวานแน่นอน ที่นัดหมายคือร้านกาแฟชื่อดังใจกลางเมือง มือกระด้างหมุนพวงมาลัยหักเลี้ยวถอยเข้าลานจอดรถเสร็จก็ดับเครื่องยนต์พร้อมก้าวออกมายืนนอกตัวรถ
“คุณภาค” ปราลีโบกมือทักทายพลางแย้มยิ้มสดใส หล่อนสวมเดรสเกาะอกราคาแพงโชว์ผิวขาวผ่องเต็มที่เพื่อหวังมัดใจชายตรงหน้า ทว่าสำหรับภควัตต่อให้พยายามแต่งองค์ทรงเครื่องเพียงใด หากจิตใจต่ำช้าก็ไม่น่าพิสมัยเอามาเป็นคู่ครอง
“ปลาจองห้องส่วนตัวไว้แล้วค่ะ” นัยน์ตาหวานฉ่ำหรี่มองเรือนกระจกอีกด้าน
“เราไปกันเลยมั้ยคะ ปลากำลังคิดถึงคุณอยู่พอดี”
“เชิญครับ” วงหน้าหล่อเหลาพยักหน้าตอบกลับ ก้าวตามหล่อนอย่างว่าง่ายกระทั่งหยุดบริเวณเรือนกระจกนอกตัวอาคาร เพียงแค่ทั้งสองเดินผ่านบานประตูกลิ่นหอมอันมาจากดอกกุ
