บทที่ยี่สิบสี่

2065 คำ

พอส่งลูกกับเมียเข้าบ้าน เหมือนไหมก็ตั้งป้อมปราการใส่ทันที คนตัวเล็กอ้างว่าเดินทางมาเหนื่อยกว่าเต็มรักจะตื่นเห็นทีคงค่ำ ๆ ถ้าอยากคุยกับลูกควรผัดไปวันหลัง ส่วนเธอเองก็ต้องการเวลาพักผ่อนเล่นเอาภควัตคอตกกดเรียกอูเบอร์ผ่านแอปพลิเคชันกลับคฤหาสน์ตามสภาพ แนวรั้วทองอร่ามเลื่อนออกเปิดทางให้รถสีดำขลับส่งนักธุรกิจหนุ่มบริเวณหน้ามุกกว้าง นิ้วจิ้มโอนตังค์ให้คนขับเรียบร้อยก่อนย่างก้าวผ่านประตูฉลุบานใหญ่ ร่างภูมิฐานของผู้เป็นพ่อนั่งอ่านหนังสือไม่ไกลจากเก้าอี้นวดเท่าไรนัก ลมหายใจหนักหน่วงถอนแทบไม่ทันครั้นไม่รู้ว่าวันนี้ภูวเดชจะหาเรื่องบ่นอะไรเขาอีก “ฝนตกหนักแน่ ๆ วันนี้ลูกชายโผล่หน้ากลับบ้านมาหาพ่อมันว่ะ” “งั้นพระอาทิตย์คงขึ้นทางทิศตะวันตกเพราะวันนี้พ่ออยู่บ้าน” ร่างสูงไหวไหล่พลางแย้มยิ้มมุมปาก นี่คงเป็นคำทักทายที่เหมาะสมที่สุดยามเจอหน้าพ่อบังเกิดเกล้า “ได้ยินว่าแกไปเหยียบตีนคนอื่นถึงเขาใหญ่ แถมยังกว้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม