“แล้วคนที่เป็นสามีของเอย อยากจะกลับกับเอยหรือคะ คำตอบก็คือไม่ เพราะเอยมันก็แค่ผู้หญิงที่เขาเกลียด”
เธอพูดออกมาอย่างเจ็บปวด คำว่าเกลียดมันแทงทะลุผิวหนังเข้าไปในหัวใจ และครั้งแรกที่เธอได้ยินคำนี้ก็คือคืนแต่งงาน
เจ้าสาวหมาด ๆ อย่างอุรัสยากลับต้องมาร้องไห้น้ำตารินกับถ้อยคำที่สามีบอกในคืนเข้าหอ ความเจ็บปวดนั้นมันไม่เคยจางหายไปในความรู้สึกของเธอเลยสักนิด
เมื่อถูกยอกย้อนกลับก็ทำให้ดวงตาคมวาวโรจน์ แต่มันก็เพียงชั่วอึดใจเดี๋ยวเท่านั้น แววตานั้นก็เปลี่ยนไปเพราะเขาได้เห็นรอยวูบร้าวในดวงตาคู่เล็ก ซึ่งมันดูเศร้าและหม่นหมอง และมันก็มีผลต่อหัวใจอย่างรุนแรง
ทำให้น้ำเสียงที่พูดในประโยคต่อไปของปรมัตถ์เปลี่ยนไป น้ำเสียงนั้นเบาลง ไม่มีความกระด้างอยู่อีกแล้ว “ขึ้นรถ ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันอยากจะกลับบ้าน”
ไม่พอยังดึงข้อมือเล็กให้เดินตามแล้วเปิดประตูรถให้หญิงสาวเข้าไปนั่งอีกต่างหาก และมันก็เป็นเช่นเด
