ที่สำคัญต้องหาที่กบดานใหม่ ในใจกลัวเสียเหลือเกินว่าเงามืดจะเล่นงานเธออีก นอกจากนี้ ข้าวของบางอย่างที่คิดว่าจะขายได้จากบ้านพักของเธอ เธอก็เอามาหมด รวมทั้งโฉนดของบ้านหลังนั้นด้วย หากเข้าตาจนจริง ๆ เธอก็คงจะต้องขายทิ้ง
บทที่ 18
ความเจ็บปวดที่หวนคืน
“ยัยดลไปแล้ว แต่ไม่ได้แค่ตัว ยักยอกเงินบริษัทมึงไปด้วยหนึ่งล้านบาท”
พริษฐ์ว่า เพราะเมื่อสอบถามคนในบริษัทรวมถึงอุรัสยาก็พบว่าไม่เจอดลยามาร่วมสองวัน เขาจึงแอบไปดูที่บ้านพักแล้วก็พบว่าบ้านปิดเงียบ และยังติดต่อไม่ได้อีกต่างหาก
ก่อนจะมาถึงที่นี่เขาก็ได้ทราบอีกเรื่องคือเรื่องการยักยอกเงิน
“มึงจะไม่แจ้งความ” คนมาเยี่ยมยังถามต่อ เพราะคิดว่าต้องใช่
“ปล่อยดลไป กูจะเอาเงินไปคืนให้เอง”
เขาคิดไว้แล้วตั้งแต่ต้นว่าจะทำแบบนี้ อย่างไรก็เห็นแก่ความผูกพันและความสัมพันธ์ที่มีมาให้กัน รวมถึงได้ร่วมชะตากรรมในบ้านเด็กกำพร้ามาด้วยกัน และยังนึกเป็
