12

1218 คำ
‘อกหัก’ แรกๆ ที่รู้เรื่องจากนาราเธอยังไม่อยากเชื่อด้วยซ้ำไปว่า คนดีๆ อย่างญาติผู้น้องจะถูกเท บัวบุษยาอมยิ้ม เมื่อนึกถึงเหตุกการณ์หลังจากพาแมวที่บ้านออกไปรับวัคซีนป้องกันโรคหวัดแมว เธอพบคนไข้ซึ่งคุ้นเคยเป็นอย่างดี เขาคือเจ้าของรถหรูสปอร์ตคาคันสวยที่เธอพบในหมู่บ้านวันนี้ เชนาคือคนที่จะมารักษาแผลที่หัวใจให้นารา บัวบุษยาไม่ได้เห็นแก่ความหล่อ รวย หรืออื่นๆ ภายนอก ถึงอยากจะทำตัวเป็นกามเทพแผลงศรให้ใคร มีบางอย่างที่ทำให้เธอเชื่อว่าเขาคือคนที่เหมาะกับญาติผู้น้อง เสียแต่ว่า... “เสียดายจังที่คุณชาร์ลส์มาร่วมงานไม่ได้” เธอพบเขาที่คลินิกรักษาสัตว์หน้าหมู่บ้าน จึงได้พูดคุยกันจึงรู้ว่าเขาไม่สามารถมาร่วมงานปาร์ตี้ในคืนนี้ได้ เพราะติดปัญหาบางอย่าง ซึ่งเธอก็ไม่ได้ถามลึกมากกว่านั้นเพราะเกรงจะเสียมารยาท วันนี้ก็เช่นกัน บัวบุษยาต้องฝืนคุยกับแขกที่เธอไม่ได้เชิญ แต่นารา ญาติผู้น้องตัวแสบของเธอไปเชิญเขามาร่วมงาน อีกทั้งวันนี้ยังมีเพื่อนบ้านข้างๆ อีกหลังมาด้วย บัวบุษยาถอนหายใจเบาๆ ขณะนำแจกันดอกไม้มาวาง แล้วจัดตกแต่งอย่างดี ปากก็บ่นพึมพำไม่ได้ศัพท์ให้คนไข้ตัวร้ายของเธอ จากนั้นไม่นานนาราก็เดินมาที่สนามหญ้าหน้าบ้าน “พี่หมอบัว นาราได้ปูไข่ดองมาด้วย” เสียงหวานของสาวสวยมาก่อนตัว บัวบุษยาเลยรีบเดินไปช่วยรับของจากน้องสาว “ดีเลยค่ะ พี่อยากกินอยู่พอดี” “สวัสดีครับ” นาราเห็นหนุ่มต่างชาติส่งยิ้มหล่อให้เธอก่อน ก็ว่าที่พี่เขยของเธอไง จะใครเสียอีก ผู้ชายที่เธอมองออกแต่แรกว่าแอบปิ๊งพี่หมอบัว มิสเตอร์ออสตินดูชัดเจน ไม่เหมือนใครบางคน ที่ความไม่ชัดเจนของเขาเป็นเหตุให้เธอต้องเจ็บปวด บัวบุษยาหันมามองเขาแล้วถามขึ้น “มิสเตอร์ออสติน คุณมาตั้งแต่เมื่อไรคะ” จาคอบหัวเราะ มองคนถามด้วยสายตาพราวระยับ “ใจมาตั้งนานแล้ว แต่ตัวเพิ่งมาตอนที่คุณหันมาสบตากับผมเมื่อครู่นี้ครับ” “นี่คุณ ทำไมต้องตอบยั่วด้วยคะ” “ผมเปล่านะ” จาคอบทำหน้างง ไม่เข้าใจว่าบัวบุษยาเกลียดอะไรตนเองนักหนา แต่ว่าเขาไม่ได้เกลียดเธอเลย ตรงกันข้ามกลับรู้สึกว่าเธอน่าสนใจมากกว่า ยิ่งได้รับแรงสนับสนุนจากลูกสาวเจ้าของบ้านที่เขาเช่าอยู่ยิ่งน่าสนใจที่สุด นาราบอกเขาว่าพี่หมอของเธอยังไม่มีแฟน ต่อให้หมอบัวมีแฟน แต่ถ้าไม่ใช่สามี เขาก็มีสิทธิ์จีบเธออยู่ดี แต่ดูเหมือนคุณหมอคนสวยจะไม่ค่อยให้ความร่วมมือสักเท่าไร เธอสะบัดหน้าหนี แถมเอาแต่สนใจแจกันดอกไม้ที่วางบนโต๊ะอาหาร จับนั่น แต่งนี่ ทั้งที่รูปทรงมันก็สวยดีอยู่แล้ว นาราที่ย่างกุ้งอยู่เงยหน้ามาคุยเป็นพักๆ เพราะเกรงว่าแขกที่เธอเชิญมาร่วมปาร์ตี้จะเฉาเพราะพี่สาวของเธอแกล้งทำเมินเขา “คุณจาคอบชอบบ้านที่เช่าไหมคะ” หมายถึงบ้านของคุณนายทองอยู่ที่เซ็นสัญญาให้จาคอบเช่าอยู่ “ชอบครับ ชอบมาก แต่ที่ชอบกว่าบ้านก็คือ...เพื่อนบ้านครับ ถ้าตัดสินใจขายอย่าลืมบอกผมนะครับ” มาเฟียหนุ่มอมยิ้ม มองหน้าคู่สนทนาสลับปรายตามองคุณหมอคนสวยเป็นระยะ “ถ้าแม่ตัดสินใจขายจะรีบบอกนะคะ แต่ขอถามหน่อยค่ะ ทำไมถึงอยากได้บ้านหลังนี้คะ” จาคอบอมยิ้มพลางปรายตามองไปยังคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ ตลอดการสนทนา บัวบุษยาไม่เคยคุยกับเขาเลย หากแต่นั่นยิ่งทำให้อยากยั่วจนเธอตบะแตก “ผมชอบสิ่งแวดล้อมครับ บ้านดี เพื่อนบ้านสวย ถูกใจมาก จนอยากเป็น...” คราวนี้นาราเลิกคิ้ว “อะไรนะคะ” “บ้านสวย เพื่อนบ้านก็ดี ถูกใจมาก จนอยากเป็นเจ้าของเองน่ะครับ” จาคอบรีบแก้ทำให้นาราหัวเราะ เพราะคิดว่าจาคอบใช้ภาษาไทยผิดเนื่องจากยังไม่ชิน ผิดกับบัวบุษยาที่รู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอไม่คิดว่าเขาพูดผิด “แต่ถึงแม่ของนาราจะยอมขายบ้านให้คุณจาคอบ แล้วคุณซื้อได้หรือคะ ในเมื่อคุณเป็นชาวต่างชาติ” “ซื้อได้สิครับ ผมกำลังหาภรรยาชาวไทยอยู่ครับ” นาราฟังแล้วแทบจะกรีดร้อง ‘ผู้ชายอะไร โคตรชัดเจน จีบก็บอกว่าจีบ ไม่หมกเม็ดเหมือน...’ บรรยากาศอาหารมื้อค่ำผ่านไปด้วยดี เมื่อทุกคนต่างอิ่มเอมไปกับอาหารรสเลิศที่ปิ้งย่างกันอย่างสนุกสนานและเครื่องดื่มรสเยี่ยมฝีมือเจ้าของบ้าน จาคอบไม่เพียงนำแชมเปญมาเท่านั้น เขายังนำไวน์มาด้วยหลายขวด และทำให้นาราที่จริงๆ แล้วคออ่อนกว่าใคร ไม่ได้ดื่มเก่งสักนิด เริ่มหน้าแดงก่ำ ลิ้นเริ่มพันกัน เพราะช่วงหลังเขมมิกาเผลอไปเปิดเพลงกระแทกใจคนอกหัก อาการจึงออกมาแบบที่เห็น “พี่หมอบัว ชนแก้วกันอีกค่ะ” นารายกขวดไวน์เทน้ำสีเข้มลงในแก้วทรงสูง “พี่หมอบัวรู้ไหมคะ ไวน์กับหัวใจมันเหมือนกันตรงไหน” บัวบุษยาถึงกับนิ่งใช้ความคิดไปพักหนึ่ง หมอก็ไม่ได้รู้ทุกอย่างบนโลกใบนี้สักหน่อย “เหมือนกันตรงไหน พี่ยังไม่เก็ต” คนหน้าแดงก่ำ ยิ้มให้ แล้วมองไวน์ที่ถูกเทลงไปในแก้ว “ก็ไวน์กับหัวใจมันเหมือนกันตรงที่ถ้าเทมากเกินไป สุดท้ายเจ็บไง” หญิงสาวยกแก้วไวน์ขึ้นชูตรงหน้า ขณะที่บัวบุษยาเห็นท่าทางของญาติผู้น้องที่เริ่มคอพับคออ่อนแล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “นารา พี่ว่านาราเมาแล้วนะ พี่เดินไปส่งที่บ้านดีกว่านะจ๊ะ” “ม่ายเมาค่ะ เมาก็กลับได้ บ้านเราใกล้ๆ กันแค่นี้เอง” “ไม่เอาน่า เมาแบบนี้เดี๋ยวก็เดินตกท่อพอดี พี่ได้ข่าวว่ารถข้างนอกมาเหยียบฝาท่อในหมู่บ้านหักไปหลายจุด” “ม่ายเมาหรอกนะคะพี่หมอบัว เมาเหล้ามันก็แค่เสียหลัก แต่เมารัก นาราโคตรเสียใจเลย” บัวบุษยาถอนใจพลางส่ายหน้ายิ้มๆ “ไม่เมาอะไรกัน ดูสิ พูดลิ้นพันกันแล้ว เดี๋ยวคุณป้ารู้เข้าว่าแอบมาเมาก็โดนดุหรอก” เธอรู้ดีว่ามารดาของญาติผู้น้องค่อนข้างเลี้ยงลูกอย่างเข้มงวด “ไม่โดนหรอก นาราจะเข้าประตูหลังบ้าน อ้อ ลืมไป วันนี้แม่ไม่กลับ เข้าหน้าบ้านก็ได้” “เอ่อ...เรานี่มันจริงๆ” บัวบุษยาส่ายหน้าให้กับสาวใส สวย โสด แต่ยังอยู่ในโหมดยังไม่มีแฟน เพราะคนที่คบหากันเทไปคบ...คิดมาถึงตอนนี้ บัวบุษยาก็รู้ว่าญาติผู้น้องเสียเซลฟ์มากแค่ไหน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม