ตกเย็นวันนั้นหญิงสาวจึงแวะไปหาญาติผู้พี่เพื่อระบายความในใจ
“นาราจนปัญญาจริงๆ ค่ะพี่หมอ มันมืดแปดด้านไปหมด หาทางออกไม่เจอเลย ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครได้” ขณะพูดระบายทุกข์ให้ญาติผู้พี่ฟัง เธอก็ตื้อตัน แน่นอก เสียงจึงออกมาขาดเป็นช่วงๆ เหมือนจะร้องไห้อยู่รอมร่อ เธอมันแย่จริงๆ ช่วยอะไรมารดาไม่ได้เลย
แรกเริ่มที่รับฟังปัญหา ยอมรับว่าคุณหมอคนสวยก็สงสารญาติผู้น้อง บัวบุษยาก็เอื้อมมือไปโอบบ่าผู้น้อง เขย่าเบาๆ อย่างให้กำลังใจ แววตาทอดมองอย่างสงสารเมื่อรับรู้ว่าสองแม่ลูกต้องเผชิญกับปัญหาใหญ่ที่ตนเองไม่ได้เป็นผู้ก่อ
“ใจเย็นๆ นะนารา พี่หมอว่าทุกปัญหามีทางแก้ไขเสมอ แค่ตอนนี้เราคิดยังไม่ตกเท่านั้น”
นั่นคือสิ่งที่กำลังเผชิญหน้า ปัญหาที่คิดไม่ตก ทำไมบ้านถึงถูกฟ้องยึด ส่วนนี้อยู่ปลายเหตุ แล้วตอนต้นล่ะ มันอยู่ที่ตรงไหน การค้ำประกันให้เพื่อนของมารดา เธอรู้สึกได้ว่ามันมีบางอย่างไม่ถูกต้อง ทั้งเรื่องเวลาที่ไ
