เมื่อคุยงานกับกาซิมเสร็จแล้วยานอฟก็เปิดประตูห้องออกมาเขาเห็นว่าไฟในห้องของมนต์มีนายังสว่างอยู่ก็เลยเคาะประตูเบาๆ
“มีอะไรคะคุณยานอฟดึกแล้วยังไม่นอนอีกเหรอ”
“แล้วเธอล่ะมัวทำอะไรอยู่”
“มีนคุยกับเพื่อนแล้วก็อ่านหนังสือค่ะกำลังสนุกเลย คุณมีธุระอะไรกับมีนหรือเปล่า”
“ฉันจะถามว่าเธอมีพาสปอร์ตใช่ไหม”
“ใช่ค่ะคุณสุทัศน์บอกให้มีนทำไว้”
“วันมะรืนกันฉันต้องไปทำงานที่สิงคโปร์”
“แล้วมีนต้องไปด้วยเหรอคะ”
“อยากไปเที่ยวไหมล่ะ”
“แต่คุณต้องไปทำงาน” มนต์มีนาอยากไปเที่ยวแต่ถ้าต้องเที่ยวคนเดียวก็คิดว่ารอเขาอยู่ที่นี่จะดีกว่า
“ฉันทำงานไม่นานหรอกจากนั้นก็พอมีเวลาว่างถ้าอยากไปก็เอาพาสปอร์ตมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันจะให้สุทัศน์จัดการจองตั๋วเครื่องบินให้”
“คุณไม่ได้หรอกมีนใช่ไหมคะ”
“หน้าตาฉันเหมือนคนล้อเล่นรึไง”
“งั้นคุณรอสักครู่นะคะเดี๋ยว มีนหาพาสปอร์ตแป๊บเดียวเองค่ะ” หญิงสาวรีบเปิดกระเป๋าสะพายใบเล็กและส่งพาสปอร
