@บ้านคุณวิสุทธิ์ & หญิงจันทร์ฉาย
ช่วงสายของวันครามนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องโถงใหญ่ สายตามองตรงไปนอกหน้าต่าง ในหัวนึกถึงเด็กสาวพี่เขาเพิ่งจะปรนเปรอเธอไปเมื่อคืนขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ ทั้งที่ไม่ได้อยากจะนึกถึงเธอเลย ครามส่ายหัวเล็กน้อยตัดภาพหญิงสาวลูกหนี้ที่อยู่ในหัวออก พยายามนึกถึงภาพของแฟนใครสักคนที่ไม่ใช่เธอ แต่ยิ่งนึกเท่าไรใบหน้าของเธอก็ยิ่งเด่นชัดมากขึ้น
"คุณครามคะ
"ว่าไง"
"คุณท่านไม่สบายค่ะ"
เสียงของป้านวลหนึ่งในแม่บ้านเก่าแก่ประจำบ้านเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพ แต่แฝงความกังวลอยู่เต็มเสียง
"คุณพ่อเป็นอะไร"
น้ำเสียงของเขานิ่งเรียบเย็นหันมามองที่ป้านวล
"ดูเหมือนจะไข้ขึ้นนะคะตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ เมื่อคืนป้านวลเอายาให้กินแล้วเหมือนจะดีขึ้น แต่เช้ามาก็ตัวร้อนขึ้นมาอีกค่ะ ป้าคิดว่าเราควรตามคุณหมอมาตรวจดูหน่อยดีไหมคะ"
ครามได้ยินแบบนั้นเขาหมุนตัวเงยหน้าขึ้นไปที่ชั้นสองของบ้าน ก่อนจะก้าวขาเดินขึ้
