สองวันต่อมา
"เธอไปมหาลัยกี่โมง"
เสี่ยงทุ้มต่ำของครามดังมาจากระเบียงห้อง
ความยืนพิงกำแพงใบหน้ามีเพียงความเรียบเฉย มือข้างหนึ่งถือบุหรี่มาคาบไว้ สายตาจ้องมองเกวลินอย่างเงียบๆ
"แปดมองค่ะ"
เกวลินตอบโดยไม่เงยหน้า มือเล็กสองข้างยุ่งอยู่กับการหาชีสเรียนที่อาจารย์แจกเมื่อสามวันที่แล้ว หลังจากที่เธอย้ายห้องชีสนั้นก็หาไม่เจอ
"คุณเห็นชีทเรียนของหนูไหมคะ หนูว่าหนูเก็บใส่กล่องมาแล้วนะ แต่ทำไมหาไม่เจอ"
เสียงหวานเอ่ยถาม ทั้งที่เธอยังสนใจอยู่กับการหาชีสตลอดเวลา
"ฉันต้องไปทำธุระแถวมหาลัยพอดี ไปพร้อมฉันเลยแล้วกัน"
เขาไม่ได้ตอบคำถามที่เธอเพิ่งถามไปเมื่อสักครู่ แต่กลับพูดเรื่องอื่นเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอถาม
มือที่กำลังยกกล่องเอกสารของเกวลินหยุดชะงัก เธอวางเอกสารที่อยู่ในมือลงเบาๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองเขา
ครามยังคงยืนท่าเดิมไม่ได้มองเธอโดยตรง แต่สายตาเหลือบมาทางเธอเป็นพักๆอย่างจับจ้อง
"ไม่เป็นไ
