"แต่ว่าเธอกำลังเข้าใจผิด ครีมไม่ใช่ผู้หญิงของฉัน แล้วพ่อแม่ของฉัน อ๊ะ..."
เสียงของครามขาดไปในทันที ร่างกายของเขาเซเล็กน้อย พร้อมขมวดคิ้วลงด้วยความเจ็บปวด
"นายครับ! เลือด!!"
ดินร้องเสียงดังเมื่อเห็นเลือดที่แดงสด ไหลออกมาจากแผลที่ไหล่ของคราม เปรอะลงมาตามแขนจนหยดลงพื้น
"คะ คุณคราม..."
เกวลินพึมพำเบาๆด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเลือดหยดลงตรงหน้าเธอ
"นายครับ เราต้องไปหาหมอตอนนี้เลยครับ ไปหาหมอกันเถอะครับนาย"
ดินประคองร่างของเจ้านายอย่างร้อนรน
แต่ครามกลับยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน ดวงตาของเขายังคงมองไปที่หญิงสาวตรงหน้า
นายครับผมขอร้องเถอะครับ ไปหาหมอก่อนนะครับ"
ดินพูดเสียงสั่นเครือ ดวงตากวาดมองเลือดสีเข้มที่หยดลงพื้นไม่หยุด ก่อนจะไหลซึมเปื้อนแข็งเสื้อเชิ้ตสีขาวของผู้เป็นนายจนเห็นชัด
"คุณคราม ไปหาหมอก่อนเถอะค่ะ เลือดของคุณออกไม่หยุดเลยค่ะ"
พลอยใสรีบเดินเข้ามาอีกคน สีหน้าร้อนรนไม่ต่างจากดิน
ทิวเอง
