คฤหาสน์สีขาวของชาลล์
"แน่ใจนะครับว่าจะไม่กลับไปนอนที่บ้านของเรา" เคลลินซ์ขับรถมาส่งซารียาที่บ้าน เพราะเธอปฏิเสธเขาหัวชนฝาว่าอย่างไรก็ไม่ยอมกลับ
"ใช่ค่ะ ยังไม่อยากกลับ" เธอลงจากรถหลังจากที่หรินลงมาเปิดประตูให้
"คุณไม่คิดถึงผมเลยเหรอครับ เราไม่ได้นอนด้วยกันตั้งหนึ่งคืนนะครับ" เขาเดินตามหลังเธอไปจนถึงประตูบ้าน
"ตั้งหนึ่งคืน" ซารียาส่ายหน้าเบาๆให้กับท่าทางเหมือนเด็กน้อยของแฟนหนุ่ม มือหนารั้งเอวบางมากอดไว้ จมูกโด่งคลอเคลียพวงแก้มใสอย่างคลั่งไคล้
"ผมได้กลิ่นหอมๆของคุณแล้วชื่นใจจัง" และยังหอมแก้มเธอฟอดใหญ่สลับกันไปมา
"เรายังไม่ได้เคลียร์เรื่องมารีน่าเลยนะคะ" เธอแกล้งงอน
"คุณก็รู้ว่าผมไม่มีทางมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น"
"แต่ที่หนูเห็น คือมารีน่ามันกำลังกินไอ้นั่นคุณอยู่นะคะแถมคุณยังครางออกมาด้วย ไม่โกรธก็ดีเท่าไหร่แล้ว รู้มั้ยว่าหวงมาก ของรักของหวงของหนูปล่อยให้คนอื่นมาแตะต้องได้ยังไง!" ยิ่งพู
