"มีธุระอะไร" เรไรเลื่อนกระจกรถลงเมื่อเห็นหริน
"เปิดประตูบ้านให้หน่อยสิ ฉันจะขับรถเข้าไปจอด" เธอออกคำสั่ง
"ฮ่าๆๆๆ"
"หัวเราะอะไร" หญิงสาวขมวดคิ้ว
"คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน" หรินตอบกลับเสียงแข็ง
"ถึงตอนนี้เคลลินซ์จะยังไม่ให้อภัยฉัน แต่รู้เอาไว้ด้วยนะว่าคนเคยรักกัน ยังไงเขาก็สามารถที่จะให้อภัยฉันได้ เพราะฉะนั้นนายควรทำตัวดีๆกับฉัน เพราะถึงยังไงอนาคตฉันก็อาจจะย้ายกลับเข้ามาอยู่ที่นี่ก็เป็นได้" เรไรพูดออกมาอย่างมั่นอกมั่นใจ
"ก็ไม่แน่ ถ้าอนาคตคุณอยากมาอยู่ที่นี่นายก็คงไม่ว่าอะไร แต่ที่แน่ๆบ้านหลังนี้อาจจะต้องทำใหม่หลายอย่าง" หรินกระตุกยิ้มมุมปาก
"ไม่จำเป็นหรอก ฉันคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ฉันจะเข้าไปได้หรือยัง"
"ไม่ได้ นายบอกว่าไม่อยากพบคุณ อ้อ! ส่วนเรื่องบ้านถ้าคุณอยากได้ก็คงต้องจ่ายแพงหน่อยนะ ติดต่อกลับมาหาผมได้ภายในสองอาทิตย์นี้เท่านั้น" พูดจบหรินก็เดินกลับเข้าบ้านทันทีโดยไม่สนใจท่าทีสงสัยของ
