#หลายวันถัดมา
ชีวิตทั้งสองกลับมาดำเนินต่อปกติ นอนด้วยกัน ตื่นพร้อมกัน อาบน้ำกินด้วยข้าวเหมือนเดิม แต่อย่างนั้นความรู้สึกมันกลับไม่เหมือนเดิม แต่มีอาก็พยายามไม่คิดไม่สนใจแล้ว แต่ทุกครั้งที่มีอะไรกับเขา หรือเจอหน้าเซน่าภาพทุกอย่างก็ย้อนกลับเข้ามาในโสตประสาทเหมือนเดิม
ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อเขาเริ่มชินชา
ที่เขาบอกว่าผู้หญิงเริ่มจากร้อยคงจะจริงสินะ...
หลังจากเลิกเรียนเธอก็ยืนรอไวฟายมารับ อยู่ที่หน้าตึกเรียนเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นฆ่าเวลา ไม่นานรถสปอร์ตหรูก็จอดด้านหน้า มีอาจึงรีบเดินไปเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง
“เธออยากไปไหน?” ในใจมันไม่อยากไปไหนเลยนอกจากกลับคอนโด ทว่าคิดถึงเรื่องที่เธอต้องอยู่กับเขา สิ่งเดียวที่เธอจะไม่เสียเปรียบคือต้องกอบโกยจากไวฟายให้ได้มากที่สุด
“กระเป๋าฉันมันเก่าแล้วอะ คือฉัน…”
“เดี๋ยวซื้อให้”
“ขอบใจนะ” มีอาพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน โอบกอดรอบเอวไวฟายแน่น เงยหน้าขึ้นจูบป
