#วัดถัดมา
เมื่อวานหลังจากที่นอนคุยกันจนหนำใจแล้วทั้งสองก็ไปขนย้ายเสื้อผ้ามีอาออกจากคอนโดกลับมาห้องไวฟายเหมือนเดิม
ไวฟายเป็นคนจัดการเองหมดทั้งเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้เธอและนั่งพับเสื้อผ้าของมีอาเข้าตู้เสื้อผ้าเขา
โดยที่มีอาได้แค่กอดอกนั่งมองตาปริบ ๆ และคิดในใจว่าคนอย่างเขาจะดีแบบนี้ไปได้กี่วัน
“เสื้อผ้าแต่ละตัวเห็นแล้วอยากฉีกทิ้ง”
“ฉีกไปสิ ฉันจะได้ไม่ต้องใส่อะไรออกไปเที่ยว” คำพูดของมีอาทำเอาคนที่พึ่งนั่งพับผ้าอยู่ที่พื้นชะงักมือ ก่อนจะตวัดสายตามองเธอ
“ถ้าเธอกล้าก็ลองดู ถ้าไม่กลัวไอ้คนที่มองเธอลูกตาหายอะ”
“โหด” ไวฟายยักไหล่ขึ้น เดินมาหยุดยืนด้านหน้ามีอาที่นั่งอยู่ปลายเตียง จากนั้นก็นั่งหย่อง ๆ ลงด้านหน้าเธอแขนสองข้างโอบกอดก่อนจะซบหน้าลงที่อกเธอ
“เหนื่อยจัง” ไม่แปลกหรอกก็เขาทำเองคนเดียวหมดทุกอย่างขนาดนั้น
“งั้นไปอาบน้ำกัน” มีอาไม่พูดเปล่าลุกขึ้นจับมือไวฟายเดินเข้าไปในห้องน้ำทันท
