เมื่อเราโตขึ้น เราอาจจะไม่ได้อยากได้ความสัมพันธ์ที่หวือหวาหรือตื่นเต้น แต่เราอาจต้องการแค่ความสัมพันธ์ที่เรียบง่าย เงียบสงบ และสบายใจเท่านั้นเอง หากถามว่าใครสักคนที่เป็นความสบายใจ ไม่ทำให้อึดอัด และสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ คำตอบก็ต้องเป็น ทับทิม ปราณีตา
“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง” เกือบชั่วโมงที่ทับทิมโอบกอดปลีไว้ในช่วงเวลาอ่อนแอของเขา แน่นอนว่าไม่เคยมีใครได้เห็น
ความกังวลกับความกลัวที่เกาะกินใจมลายหายไปเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของทับทิม แล้วได้คิดทบทวนอะไรหลายๆ อย่าง จะกลัวไปทำไมกับแค่ตรวจ DNA ในเมื่อมีอำนาจในมือ ความยิ่งใหญ่ที่บรรพบุรุษได้สร้างไว้ และสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น มันแผ่ไพศาลจนไม่มีใครสามารถทัดทานได้ และเมื่อผ่อนคลายแล้วความทะเล้นก็กลับคืนมา
“ถ้าได้ดูดนมจะต้องดีขึ้นมากๆ เลย”
“ปะป๊าหิวนมหยอ กิงนมหนูก่องได้” ทิวาตื่นขึ้นมาบนเตียงที่ไม่คุ้นเคย แต่เพราะลืมตาแล้วเห็นน้าทับทิมกอดปะป๊าที
