“น้องทับทิม” สายตาคมสะดุดที่หญิงสาวด้านหน้า เห็นเพียงเสี้ยวหน้า ตรีก็จำได้ว่าเป็นใคร เขาขอแลกที่นั่งกับคนที่นั่งข้างเธอทันที แม้จะเป็นการเสียมารยาท ที่คนมาก่อนมีสิทธิ์เลือกที่นั่งก่อน แต่เขาก็ยอมเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเธอ
“พี่ดีใจที่เจอน้องทับทิมที่นี่” ตรีไม่คิดว่าทับทิมจะสนใจหัวข้ออบรมสัมมนานี้ด้วย
“สวัสดีค่ะพี่ตรี” ทับทิมยิ้มและตอบกลับไปตามมารยาท จากที่รุ่นพี่ทักทาย สีหน้าฉายชัดให้เห็นความตื่นเต้นดีใจ แสดงให้รู้ว่าเขาเพิ่งเห็นเธอ
“ไม่อยากให้เป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่อยากให้เป็นพรหมลิขิตของเรา”
“ทิมเพิ่งรู้นะคะว่าพี่ตรีชอบดูละครด้วย”
“จะบอกว่าพี่จำบทละครมาใช่ไหม”
“ก็ประมาณนั้นค่ะ”
“พี่...”
“Good morning, everyone. Colleagues and distinguished speakers. Welcome to our training Seminar on...” เสียงกล่าวเปิดการอบรมสัมมนาทำให้บทสนทนาจบลงไปโดยปริยาย ทั้งที่ตรีมีเรื่องอยากคุยกับทับทิมอี
