“นายน้อย!!” คนงานช่วยกันพาตัวเจ้านายตัวน้อยออกมาจากพุ่มไม้
“น้องทิวเขา // ปี้วา” ต่างฝ่ายต่างห่วงใยกันและกัน ออกมาจากพุ่มไม้ได้ก็กอดกันกลม
แง~~
เสียงร้องไห้จ้าของสองพี่น้องเป็นไปเพราะความตกใจ และโล่งอกที่ยังมีชีวิตรอด แต่ก็เพียงแป๊บเดียวเท่านั้น
“หมูหนู // หมูทิว” แม้จะเจ็บตัว แต่ทิวากับทิวเขาก็เป็นห่วงลูกหมูป่าทั้งหกตัวมากกว่าตัวเอง ความตกใจทำให้พวกมันวิ่งหายไปคนละทิศละทาง
“ทิวา ทิวเขา” วันนี้เป็นวันที่ปลีคิดว่าตัวเองวิ่งเร็วที่สุดในชีวิต วิ่งไปพร้อมกับเสียงร้อนใจ เพราะเป็นห่วงลูกน้อยทั้งสอง ยิ่งได้ยินเสียงร้อง ใจคนเป็นพ่อก็เจ็บแทนไปก่อนแล้ว
“หาหมู หาหมูหนู // หมูทิวไหน หาหมูทิว” สองพี่น้องกวาดสายตามองหาเจ้าลูกหมูทั้งหกตัว
“บอกปะป๊าก่อนครับว่าเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ปลีเร่งสำรวจเนื้อตัวลูกๆ แผลถลอกยังพอทน กลัวยิ่งนักว่าจะมีอาการเคล็ดขัดยอกหรือหนักเข้าก็มีแข้งขาหัก
เพราะได้พุ่มไม้ที
