“หนูกลับมาแย้ว หนูมีหนมฝากด้วยค่ะ” ทิวาหอบผลไม้แปรรูปจากโรงงานพะรุงพะรังวิ่งเข้ามาหาทุกคน โดยที่เฌอก็เดินตามเข้ามาด้วย
“ไมย้องไห้กัง” เห็นดวงตาแดงก่ำของทุกคน ทิวาก็รู้ได้ทันทีว่าผ่านการร้องไห้กันมา เพราะตอนที่แม่จากไป ปะป๊า อาปลัง พี่เลี้ยง พยาบาลที่ดูแลแม่ หรือแม้แต่ตัวเองก็ร้องไห้จนตาแดงก่ำแบบนี้
“ฝุ่นเข้าตาครับ /ฝุ่นเข้าตาค่ะ” ทุกคนราวกับนัดกันมา และนั่นทำให้เฌออยากรู้เรื่องราวของทิวามากยิ่งขึ้น
“หนูเป่าให้” ทิวารีบวางถุงผลไม้แปรรูป แล้วเข้าไปเป่าฝุ่นในตาให้กับทุกคน เริ่มจากทวดเดล
ความน่ารักของทิวายิ่งทำให้ทุกคนเอ็นดูเข้าไปอีก
“ถ้าไม่ได้ทิวา ทวดกับทุกคนคงเคืองตาอีกนานเลย ไหนครับ ทิวาได้อะไรจากโรงงานมาบ้าง” เดลเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ผงไม้ฟิตายค่ะ อาหย่อยมาก หนูชอบ มีเยงยี่ด้วยนะคะ อาหย่อยมากเหมืองกัง หนูชอบ ปู่ธายาให้หนมหนูเยอะเยย” อะไรที่ทิวาชอบไม่ว่าจะเป็นผลไม้พรีซดรายหรือเ
