"อดทนนิดเดียวนะคะ" แก้วเจ้าจอมขยับเรือนร่างอรชรของตนเองขึ้นมาคร่อมร่างกำยำไว้ กลีบดอกไม้อวบของเธอกำลังสัมผัสกับแก่นกายแข็งชัน สารแห่งความสุขในตัวของโจนาสแผ่กระจายไปทั่วเรือนกาย ชายหนุ่มกระหายหิวจนต้องเป็นฝ่ายโอบยกเอวบางของเธอขึ้น เขาพยายามสอดแทรกแก่นกายของตนถูไถไปมากับกลีบเนื้ออวบที่เปียกแฉะ
"อื้อ...ใจเย็นๆสิคะพี่หมอ"
"จะทรมารพี่แบบนี้ไม่ดีนะครับ" แก้วเจ้าจอมยิ้มเจ้าเล่ห์ และขยับกายลงมาจนใบหน้าจิ้มลิ้มอยู่ในระดับเดียวกันกับลำแท่งเนื้อขนาดใหญ่โตจนน่าหวาดเกรง
มือเรียวเล็กโอบกุมความใหญ่โตนั้นไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ริมฝีปากอวบอิ่มบรรจงจูบปลายหัวเห็ดสีชมพูเข้มที่กำลังแผ่กระจายไอร้อนออกมา
"อ่าส์! หยีจะทำให้พี่แตกตอนนี้เลยหรือยังไง" โจนาสพอใจกับการกระทำของเธอ แก้วเจ้าจอมยื่นปลายลิ้นออกมาและแตะตวัดโลมเลียปลายไปทั่วปลายดุ้น จากนั้นจึงขยับลงมาบริเวณเส้นสองสลึงแตะลากลงมาตามลำแท่งที่โอบล้อมด้วยเส้น
