พิมพ์พิชาฟังนิทานเรื่องใหม่ไปได้เพียงครึ่งก็คอพับไปก่อน เพราะตลอดวันนี้เธอใช้พลังงานไปอย่างมาก พลอยนารามองหน้าลูกสาวที่หลับไปด้วยรอยยิ้มแล้วก็อดยิ้มตามไม่ได้
วันนี้ลูกสาวของเธอหัวเราะ วิ่งเล่นอย่างมีความสุข คนเป็นแม่อย่างเธอก็มีความสุขไปด้วย
หญิงสาวรีบอาบน้ำ เช็ดผมดัดลอนใหญ่สีน้ำตาลที่ยาวประบ่าอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้วายุต้องรอนาน ชุดที่เขาเตรียมไว้ให้เธอนั้นไม่ได้พิเศษหรือเซ็กซี่อย่างที่เธอกลัว มันเป็นแค่เสื้อยืดตัวโตกับกางเกงเอวยืดขาสั้นเท่านั้น
เธอปิดประตูห้องแล้วแอบออกมาอย่างเงียบที่สุด เพราะไม่อยากให้ลูกสาวต้องตื่นมากลางดึก
พลอยนาราเคาะประตูอยู่หลายครั้งกว่าวายุจะเดินมาเปิด
“คราวหน้าไม่ต้องเคาะ เปิดเข้ามาเลยก็ได้”
“ค่ะ” หญิงสาวเผลอสำรวจร่างกายของวายุอย่างลืมตัว หยดน้ำใสเกาะตามมัดกล้ามทำให้เขาดูเซ็กซี่ วายุมีผิวสองสี รูปร่างสูงโปร่ง แต่ซ่อนไว้ด้วยมันกล้ามที่เห็นแล้วอดชื่นชม
