ปล่อยฉันเดี๋ยวนี่นะ…อ๊าส์

1044 คำ

ตังเกลำน้อยกับคนทั้งสอง แล่นผ่านเกลียวคลื่นสายลมแสงแดด จนออกนอกเขตแดนไทย ก่อนจะเข้าไปทอดสมอยังเกาะลับที่อยู่ในเขตน่านน้ำของเขมร “อุ๊ย! โอ้โห...นี่เกาะอะไรเนี่ย ทำไมมันสวยแบบนี้โหย...ต้องยังไม่เคยมีใครมารีวิวแน่ ๆ เลย” ซอนญ่าพูดพร้อมกับทำสายตาลุกวาว เพราะหาดทรายตรงเบื้องหน้ามันขาวสะอาด แถมน้ำทะเลก็ยังใสอย่างที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อน “ตอนนี้เราอยู่ในเขตกัมพูชาแล้ว และนี่ก็เป็นเกาะลับ ๆ ที่น้อยคนนัก...จะรู้” หนุ่มเขมรดับเครื่องยนต์แล้วเดินปรี่เข้าไปใกล้ ๆ “นี่นาย...มีอะไรเหรอ...จะทำอะไรน่ะ” บิวตี้บล็อกเกอร์สาวแสนสวยตกใจ พลางถ่อยกรูดไปเหยียบแห่จับปลา ที่วางระเกะระกะใกล้กับหัวเรือ “มีโค้กไหม ผมอยากกินน้ำโค้กจังเลย ผมเห็นมันอยู่ในกระเป๋าของคุณด้วยนี่” พูดพร้อมกับแลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากหนา “อ๋อ...แหม...ตกใจหมดเลย เห็นเดินเข้ามาแบบนี้นึกว่าจะทำมิดีมิร้ายซะแล้ว นายนี่ก็สายตาดีเหมือนกันนะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม