“พ่อขอตัวขึ้นไปนอนดีกว่า บางทีพ่ออาจจะแก่เกินไปสำหรับงานปาร์ตี้แบบนี้ ปล่อยให้หนุ่มๆ สาวๆ เค้าสนุกกันไปเถอะ... พ่อไปละ”
ตอนลุกขึ้นจากเก้าอี้ก็เหลือบมองมาทางสายป่าน คงอยากให้หล่อนตามมา
“เมาหรือเปล่าคะคุณพ่อ”
จอห์นแกล้งเซ แสดงท่าทางเรียกร้องความสนใจ คงอยากให้สายป่านประคองไปส่งบนห้อง ซึ่งมันก็ได้ผล
“ยัยป่านช่วยพาคุณพ่อไปส่งห้องได้ป่ะ”
แอนนารีบวานเพื่อน
“เดินไหวมั้ยคะคุณลุง... ให้ป่านไปส่งที่ห้องมั้ย”
“ไม่ต้อง... ยังไม่แก่ เดินเองได้... เมาซะที่ไหนล่ะ”
จอห์นกัดฟันพูด เพราะใจจริงอยากให้สายป่านตามขึ้นมาใจจะขาด
“ให้ป่านพาไปส่งนะคะ”
สายป่านนึกเป็นห่วง กลัวว่าจอห์นจะตกบันไดเพราะเขาดื่มเข้าไปหลายแก้ว หารู้ไม่ว่าหนุ่มใหญ่เจ้าเล่ห์แกล้งเดินเซ
“กอดคอป่านไว้นะคะ”
หญิงสาวจับแขนข้างหนึ่งของเขาวางพาดลงบนไหล่ข้างหนึ่งของหล่อนที่ช้อนรองแขนกำยำ
